urzędnik państwowy

См. также в других словарях:

• państwowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, państwowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z państwem I jako organizacją polityczną; reprezentujący państwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władze państwowe. Święto państwowe …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• urzędnik — m III, DB. a, N. urzędnikkiem; lm M. urzędnikicy, DB. ów «osoba pracująca w jakimś urzędzie, pełniąca funkcje z zakresu administracji; człowiek sprawujący jakiś urząd» Wyższy urzędnik państwowy. Urzędnik bankowy, pocztowy, sądowy. ∆ Urzędnik… …   Słownik języka polskiego

• inspektor — m IV, DB. a, Ms. inspektororze; lm M. inspektororzy ( owie), DB. ów «urzędnik kontrolujący pracę instytucji, zakładów itp. przez dokonywanie inspekcji na powierzonym terenie» Zespół inspektorów. ∆ Inspektor szkolny «urzędnik państwowy stojący na… …   Słownik języka polskiego

• komornik — m III, DB. a, N. komornikkiem; lm M. komornikicy, DB. ów 1. «urzędnik państwowy dokonujący czynności egzekucyjnych, ściągający przymusowo należność od dłużników na podstawie orzeczeń i pod kontrolą sądu» Komornik egzekwuje alimenty. Komornik… …   Słownik języka polskiego

• marszałek — m III, D. marszałekłka, N. marszałekłkiem; lm M. marszałekłkowie, DB. marszałekłków 1. «najwyższy stopień wojskowy w armiach niektórych państw; osoba mająca ten stopień» Marszałek Polski, Związku Radzieckiego, Francji. ∆ Marszałek sejmu… …   Słownik języka polskiego

• cenzor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. cenzororze; lm M. cenzororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urzędnik pracujący w cenzurze, przeprowadzający cenzurę (w zn. 1.) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• marszałek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. marszałekłkowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy stopień wojskowy w niektórych armiach; osoba mająca ten stopień {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mandatariusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «osoba mająca mandat pełnomocnictwo do pełnienia jakiegoś urzędu obywatelskiego (szczególnie posła); pełnomocnik» 2. «państwo mające mandat pełnomocnictwo do administrowania terytorium mandatowym» 3. hist. «w… …   Słownik języka polskiego

• podsekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ∆ Podsekretarz stanu «wysoki urzędnik państwowy w randze wiceministra» …   Słownik języka polskiego

• dyplomata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. dyplomataacie; lm M. dyplomataaci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urzędnik państwowy zajmujący się dyplomacją, np. ambasador, attaché {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• minister — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. ministertrze; lm M. ministertrowie {{/stl 8}}{{stl 7}} wysoki urzędnik państwowy będący członkiem rządu, zwykle stojący na czele jakiegoś resortu administracji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nominować,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień